امام کاظم (علیه السلام):
« فی قَولِه تَعالى: «یُحْیِی الأَرْضَ بَعدَ مَوتِها» ـ : لَیسَ یُحیِیها بِالقَطْرِ، و لکِنْ یَبعَثُ اللّهُ رِجالاً فیُحیُونَ العَدلَ فتَحیا الأرضُ لإحیاءِ العَدلِ، و لاَءقامَهُ الحَدِّ للّهِِ أنفَعُ فی الأرضِ مِنَ القَطرِ أربَعینَ صَباحا »
درباره آیه «زمین را بعد از مرگش زنده مى کند» ـ فرمود : منظور زنده کردن زمین با باران نیست، بلکه خداوند مردانى را مى فرستد که عدالت را زنده مى کنند و با زنده شدن عدالت، زمین نیز زنده مى شود. هر آینه، بر پا داشتن حدود (احکام) خدا در روى زمین، از باران چهل روز سودمندتر است.
الکافی: ج۲، ص۱۷۴، ح۷