سخنرانی حجت الاسلام علیرضا پناهیان با موضوع “جهاد تبیین و ضرورت اصلاح برداشت های ناروا از دین”، جلسه چهاردهم، سال ۱۴۰۱
منظور از تشکل های ارزشی چیست؟ وقتی ما یک امری را ارزشی تلقی می کنیم باید با ادبیات رایج و متناسب صحبت کنیم. در حال حاضر ادبیات رایج ما از ادبیات دین و قرآن فاصله گرفته است. ارتباط بسیاری از حالات رفتاری و گفتاری انسان با حالات روحی و روانی انسان، یک ارتباط مستقیم است، یعنی رفتار و روان متأثر از یکدیگر هستند. تمام اتفاقاتی که در دین رقم می خورد، از همان تمرکزی هست که ما روی اخلاص داریم و مهم ترین اثر اخلاص در ذهن انسان ظاهر می شود ولی نه در رفتار انسان. گفتیم که یکی از برداشت های ناروا از دین، برداشت عاطفی و محبتی از دین است. در علم واژه ارزشی بد و خوب نداریم، در دین لذتی که کم است و مانع لذت بیشتر است و آسیب به دنبال دارد، بد است. این بداخلاقی نیست، بلکه یک بد از سر حُبّ ذات است که یک بد از سر منفعت طلبی است. تمام لذت هایی هم که در اسلام حرام شده است، همین است. اسلام مطابق با فلسفه اخلاق اپیکوری است. انسان در کسب معنویت نباید به کم قانع شود. دین یک امر واقعی است که فوائدش برای انسان است و یک امر کاملا تأثیر گذار در زندگی عادی و مادی انسان هست. فرد مخلص کسی هست که همه اعمالش برای رضای خدا باشد.
