حجت الاسلام عابدینی گفت: هرچه محبت های اعضای یک تشکیلات متفرق تر باشد، اثری که در این تشکیلات خلق می شود پراکنده تر است و از طرفی هرچه جهت محبت افراد واحدتر باشد سرعت حرکت و وحدت را شدیدتر می کند.
به گزارش خبرنگار مرکز رسانه بنیاد هدایت، حجت الاسلام والمسلمین محمدرضا عابدینی عضو هیئت امنای بنیاد هدایت در پنجمین جلسه از سلسله جلسات «حرکت کاروانی» به موضوع جایگاه حب و بغض در نظام تشکیلات اسلامی پرداخت و گفت: ما به عنوان یک انسان در وجودمان قوایی شناخته شده و قوایی ناشناخته داریم که در حفظ و صیانت قوای شناخته شده برآمده و از نقص آن جلوگیری می کنیم چرا که می دانیم در صورت نقص این قوا انسان دارای محرومیت هایی می شود. بنابراین شناخت این محرومیت ها سبب پیشگیری از این آسیب و نقص می شود. اما قوای دیگری نیز وجود دارد که با وجود استفاده زیاد از آنها، شناخته شده نیست.
عضو هیئت امنای بنیاد هدایت اضافه کرد: یکی از این قوای ناشناخته حب و بغض است. تفاوت اساسی نظامات غیراسلامی با نظامات اسلامی در جهت دهی های همین حب و بغض است؛ یعنی قرار گرفتن روابط ما بر اساس نظام تولی وتبری که همان ولایت است که در تایید آن در روایت اینطور آمده است: «هل الدین الا الحب و البعض» آیا دین چیزی جز حب و بغض است؟
وی بیان کرد: به علت عدم شناخت حد و مرز حب و بغض از استفاده‌ی آن محروم بوده و ارزش آن برای ما قیمت زیادی ندارد. انسان با حب و بغض، فرازمانی و فرامکانی می شود. یعنی همان حقیقتی که محدود به احکام تن نیست آشکار می شود..
حجت الاسلام و المسلمین عابدینی عنوان کرد: محبت علاوه بر فرازمانی و فرامکانی شدن، سرعت سلوک انسان را نیز به سمت و جهت یک چیز بیشتر می کند. یعنی زمان طولانی و یک فاصله مکانی طولانی را در یک لحظه طی کند. سرعت حرکت بدن محدود به عالم دنیاست منتها سرعت حرکت محبت نامحدود است.
عضو هیئت امنای بنیاد هدایت ادامه داد: در این فرایند هرچه محبوب قوی تر و محب آماده تر باشد، سرعت حرکت سریع تر می شود و بالعکس. لذا هرچه آرمان عظیم تر و افراد اهل محبت بیشتر باشند سرعت بیشتر می گردد و این سرعت به سوی بی نهایت میل می کند.
وی خاطرنشان کرد: هرچه محبت های اعضای یک تشکیلات متفرق تر باشد، اثری که در این تشکیلات خلق می شود پراکنده تر است و از طرفی هرچه جهت محبت افراد واحدتر باشد سرعت حرکت و وحدت را شدیدتر می کند و اثر آن قوی تر است. هرچه محبت بین اعضا در یک تشکیلات بیشتر باشد، وحدت تشکیلات شدیدتر است. وحدت سبب میشود نیروها در یک راستا حرکت کنند و نتیجتا سبب میشود یک تشکیلات اثربخش باشد.
حجت الاسلام والمسلمین عابدینی گفت: جذب نیرو در یک تشکیلات در دایره مشابهت ها صورت می گیرد و جدایی و گسستگی ها به سبب تباین ها و تفاوت هاست. فلذا برای بقای یک جمع باید شباهت ها بیشتر شود. شباهت ها در دایره محبت ها شکل می گیرد. مشابهت بیشتر اعضای اصلی تشکیلات با هم و مشابهت آنها با افراد بیرون تشکیلات سبب تقویت جذب می شود. لذا برای جذب شدیدتر مشابهت های اعضای اصلی با هم و مشابهت های آنها با افراد بیرونی بیشتر شود. شباهت ها گاه به اوج خود میرسد مانند امام و ماموم که شدت اقتدای ماموم به امام سبب تبدیل شدن او به شان امام می شود که فرمود «یَوْمَ نَدْعُو کُلَّ أُنَاسٍ بِإِمَامِهِمْ » مانند بدن و افعال انسان که شأن اوست.
