اینکه در طول یک دهه روستایی با کمترین امکانات اولیه زیرساختی و فرهنگی، تبدیل به شهری شود که واجد زیرساختهایی بهتر و پیشرفتهتر است، داستان و خیالپردازی نیست؛ واقعیتی است که با دمیدن روح امید و به همت مردم و همراهیشان با یک امام محله رقم خورد.
به گزارش خبرنگار روابط عمومی بنیاد هدایت، حجت الاسلام سید کورش میرعالی تازه وارد مسجد صاحب الزمان(عج) روستای چمگلک اندیمشک شده بود؛ مسجدی که تا آن زمان فقط برای نماز فرادی و مراسم ختم درش باز میشد. روستا هم با اینکه پر جمعیت بود بهجز ۲ مدرسه و یک تعاونی و یک مرکز بهداشت، هیچ امکانات دیگری نداشت؛ اما آن چیزی که حاج آقا را به این روستا کشاند، مردم با صفا و مهربان آنجا بود.
زمین مسجد نزدیک به ۲ هزار متر بود که یک گوشه آن یک بنای کوچک و قدیمی ۹۰ متری به عنوان نمازخانه، وجود داشت. حساب بانکی مسجد هم ۲۹ هزار تومان موجودی داشت. این مسائل او را از حرکت باز نداشت؛ سه ماه فقط در روستا میچرخید و نیازهای مسجد و مردم روستا را یادداشت میکرد و متناسب با آنها طرح و برنامه مینوشت. نقطه آغاز و پایان فعالیتهای عمرانی و فرهنگی را مشخص کرد.
تصمیم گرفت که یک مسجد، یک خانه عالم، درمانگاه، پایگاه مقاومت بسیج، کتابخانه، کانون فرهنگی، چندین باب مغازه موقوفه، سرویس بهداشتی برای خانمها و آقایان و آبدارخانه احداث کند؛ این موضوع را با اعضای هیأت امناء مطرح کرد؛ پیشنهادی که برای آنها چیزی شبیه به شوخی بود. به او گفتند که حالا شما تازه کار هستی، یک سالی اینجا باشید، بعد که موانع و مشکلات را دیدید، در مییابید که این کارها نشدنی است.
قرار شد سه ماه صبر کند و امور عمرانی را به آنها واگذارد و در این ایام تنها به فعالیتهای فرهنگی بسنده کند؛ موعد سرآمد اما خبری نشد. با اینکه میدانست چه مشکلات و مسائلی در پیش خواهد داشت، استارت کار را زد.
حل و فصل نزاع دو طایفه روستا
پیشنیاز کار در مسجد حل و فصل نزاعی بود که سه سال قبل، بین دو طایفه شکل گرفته بود؛ چراکه مسجد بین این دو طایفه قرار داشت و مخاطبان اصلی این مسجد، آنها بودند. لازم بود که همه اختلاف را کنار بگذارند و برای آبادانی مسجد محله خود دست بهکار شوند. در آن دعوا ۲ نفر کشته شده بود و عدهای در زندان بودند و برخی نیز تحت تعقیب و همچنان پرونده باز بود.
برای اینکه دلها نرم شود، با جوانان کار را شروع کرد؛ برگزاری کلاسهای مختلف، مسابقات ورزشی و اردو کم کم بغض و کینه را از دل جوانان بیرون و رفاقت و محبت را جایگزین کرد.
حاج آقای میرعالی به نقش تأثیرگذار بانوان اعتقاد داشت؛ بنابراین جلسات متعددی با آنها داشت و تلاش کرد تا آنها برای آرام و راضی کردن مردان و تمایلشان به صلح و سازش، متقاعد کند. پس از یک سال پیگیری با ورود بزرگان دو طایفه، اختلافات حل و فصل شد.
آغاز فعالیتهای زیرساختی
زمینه برای کار فراهم شد؛ نزدیک هزار قلک توسط بانوان بین اهالی روستا و اقوامشان توزیع شد، دهها قطعه طلا و نیم سکه به مسجد هدیه دادند؛ در کمتر از یک سال مرحله اول پروژه عمرانی مسجد افتتاح شد؛ همه حیرت زده شده بودند. مرحله دوم، ساخت مسجد بود که در طول یک سال، مسجدی به مساحت ۳۰۰ متر مربع با بدنه اسکلت فلزی ساخته شد.
در مراحل بعدی ۶ باب مغازه موقوفه مسجد، یک مجتمع فرهنگی دو طبقه با زیربنای ۶۰۰ متر، کانون فرهنگی، حسینیه، سالن، سرویسهای بهداشتی، کتابخانه، آبدارخانه، مهد کودک، پیش دبستانی، یک داروخانه و پایگاه مقاومت بسیج خواهران و برادران، همگی با کمکهای مردمی ساخته و تجهیز شد.
مجموعا ۱۰ سال طول کشید تا همه این پروژههای عمرانی به ثمر بنشیند؛ البته در طول این سالها هیچگاه فعالیتهای فرهنگی مسجد تحت الشعاع قرار نگرفت. در همان سه ماه نخست ورودش به روستا، یک اتاق فکری را برای برنامهریزی و اجرای امورات فرهنگی راهاندازی کرد. ابتدا ۱۵ نفر از خواهران مشتاق کار، ثبتنام کردند؛ در مدت یک سال شیوههای آموزش احکام، قرآن، تجوید، فصیح خوانی قرآن، امام شناسی و عقاید را فرا گرفتند و پس از آن آماده برگزاری کلاسهای فرهنگی شدند.
در تابستانها حدود ۳۰ کلاس فرهنگی، هنری و آموزشی در زمینههای مختلف برگزار میشود و بیش از ۳۰۰ دانش آموز در این کلاسها شرکت میکنند. افزونبر آن، جلسات و روضههای خانگی و جشن اهل بیت(ع) نیز به صورت هفتگی در خانههای اهالی روستا دایر است. این مجالس خانگی پل ارتباطی مردم و مسجد بود و بسیاری از مسائل در این جلسات حل میشد.
۳۰۰ خانواده نیازمند تحت پوشش خیریه این مسجد است
با توجه به مشکلات اقتصادی و معیشت خانوادهها، با کمک مردم یک خیریه در مسجد تأسیس شد؛ این مجموعه در حال حاضر ۳۰۰ خانواده را تحت پوشش دارد؛ مردم روستا صدقات، خیرات، نذورات، عقیقه، قربانی، زکات و حتی ثلث ماترک خود را به این خیریه اهدا میکنند. سالانه بیش از ۷۰ گوسفند ذبح شده و گوشت آن بین نیازمندان توزیع میشود. همچنین بیش از ۲ هزار بسته معیشتی، دهها کمک هزینه جهیزیه، کولر گازی، یخچال، بخاری برقی و گازی، فرش و لباس در اختیار نیازمندان قرار گرفته است.
ساخت ۳ منزل مسکونی، تعمیر منازل نیازمندان، پرداخت اجاره بها، پرداخت کمک هزینههای درمانی، پرداخت کمک هزینه تحصیلی برای دانشآموزان و دانشجویان، پرداخت سالانه عیدی به مناسبت نوروز و عید غدیر به ۱۱۰ کودک یتیم، پرداخت کمک هزینه ترک اعتیاد جوانان سرپرست خانواده در کمپ، از جمله خدماتی است که از سوی این خیریه تا کنون ارائه شده است.
اشتغالزایی و جنگ با بیکاری
بیکاری مشکل دیگری بود که حاج آقای میرعالی و اهالی مسجد برای حل آن کمر همت بستند؛ تأسیس مهد و پیش دبستانی «گلدستههای مسجد» هر ساله بیش از ۸۰ نوآموز در آن مشغول تحصیل شدند و از این طریق ۵ نفر از خواهران محله نیز مشغول به کار شدند. با راهاندازی مغازهها، بیش از ۱۷ نفر در دو شیفت کاری، شاغل شدند.
با همکاری کمیته امداد برای اقشار آسیب دیده تحت حمایت، کلاسهای هنری و صنایع دستی برگزار شد و باز تعدادی از این راه کسب درآمد کردند؛ با همکاری مرکز فنی و حرفهای شهرستان کلاسهای پرورش قارچ، زنبور داری، خیاطی و… دایر شد و تعداد زیادی از جوانان آموزش دیده وارد بازار کار شدند. با کلاسهای کپو بافی، چوقا بافی، آشپزی، شیرینی پزی و… برخی از بانوان خانهدار این حرفهها در منازل خود راه انداختند.
تلاش برای پیشگیری از آسیبهای اجتماعی و معضلات خانواده
کانون اجتماع محور فاطمیون با هدف پیشگیری از آسیبهای اجتماعی و خانواده تأسیس شد؛ با دعوت از اساتید جلسات متعددی بهمنظور آشنایی جوانان با مضرات اعتیاد به مواد مخدر برگزار شد. همچنین روانشناسان و مشاوران خانواده نیز کلاسهایی در زمینه مشاوره پیش از ازدواج، مراحل خواستگاری، عقد و مسائل پس از ازدواج برای جوانان در مسجد داشتند.
روستایی که روزگاری نهچندان دور، تنها یک مسجد کوچک، یک حسینیه و ۳ هیأت داشت، و هیچ کسی امید به تغییر و تحول وضعیت آن نداشت، امروز به برکت خدماتی که بیش از یک دهه به همت امام محله و مردم در بستر مسجد صاحب الزمان(عج) به ثمر نشست، به شهری تبدیل شده که در آن ۳ مسجد، ۶ حسینیه و ۱۱ هیأت عزاداری وجود دارد.
در دیگر رسانهها ببینید:
خبرگزاری حوزه