حاج آقای سالاری برخلاف عموم مردم، از میان تمام موقعیت‌های شغلی و مادی، زندگی در شرایط سخت را با جان و دل پذیرفت و اکنون بیش از دو دهه با خانواده برای خدمت به این مردم شریف، به مناطق محروم هجرت کرده است.
به گزارش روابط عمومی بنیاد هدایت، در روزگاری که غالب مردم دنبال پیشرفت مادی در زندگی خود هستند و تلاش دارند از روستاها به شهرها، از حاشیه شهرها به مرکز شهر، از شهرهای کوچک به شهرهای بزرگ‌تر و آبادتر بروند تا از امکانات و رزق و برق‌های دنیایی بیشتری برخوردار باشند، هنوز هستند انسان‌هایی که مهاجرت معکوس دارند و دست زن و فرزندان خود را می‌گیرند و باهم هجرت می‌کنند و برای خدمت به مردم، شرایط و سختی زیستن در مناطق محروم را با جان و دل می‌پذیرند.
ساده و بی‌آلایش و بدون هیچ چشم داشتی، از سال ۱۳۸۵ در یکی از مساجد منوجان استان کرمان کار خود را آغاز کرد؛ حجت الاسلام حسن سالاری نزدیک به دو دهه تمام همت خود را برای خدمت به مردم شریف و محروم این خطه به‌کار گرفت.
از همان ابتدا وارد مسجد جامع شهرستان منوجان شد، پس از مدتی به فرمایش «أَفْضَلُ الْأَعْمَالِ أَحْمَزُهَا» عمل کرد و به محله قلعه رفت؛ جایی که اساسا مسجد نداشت؛ با همکاری مردم و هیات امناء یک مسجد ساخت و چه خون دل‌ها خورد تا آن مسجد تبدیل به مسجد شاخص شهرستان شد.
با همکاری بنیاد مهدویت، به‌منظور ترویج فرهنگ مهدوی فعالیت‌هایی را پی گرفت؛ کلاس‌های مهدویت را برای نوجوانان در مسجد راه‌اندازی کرد. روزهای چهارشنبه نیز بحث خانواده و فرزندآوری را برای بزرگ‌ترها دارد.
کم کم آوازه فعالیت‌های حاج آقای سالاری به گوش مسئولان رسید و در کنار سنگر مسجد، مسئولیت خطیری به او پیشنهاد شد. اکنون او امام جمعه موقت شهرستان منوجان نیز هست؛ بنابراین نه تنها دغدغه مسائل اهالی محله بلکه سنگینی مسائل و مشکلات مردم شهر را روی شانه‌های خود حس می‌کند.
درست است که جایگاه حاج آقا سالاری این روزها نزد مردم با حاج آقا سالاری سال ۸۵، تفاوت بسیاری دارد اما آنچه تغییر نکرده همان سادگی، صفا و صمیمیت اوست؛ همچنین احساس پدرانه و دلسوزانه‌ای که نسبت به جوانان و نوجوانان دارد، حس قدرت‌مندی که می‌تواند عمیق‌ترین شکاف‌های بین نسلی و فاصله‌های سنی را پُر کند.
در دیگر رسانه‌ها ببینید:
خبرگزاری حوزه
