نظام مسائل امام میانی در محله; نظام تفریح

نظام تفریح

| مواجه انسان با فرح و شادی |

  1. نیاز به تشکیل یا حمایت و هدایت حلقه های میانی به منظور ترویج تفریح سالم در سبک زندگی مردم محله[۱]
  2. نیاز به مقابله با شیوع تفریح های منحرف در میان نوجوانان و جوانان محله [۲]
  3. نیاز به ترویج فرهنگ کتابخوانی در اوغات فراغت و تفریح مردم محله[۳]
  4. نیاز به فعالسازی حلقه های میانی به منظور ایجاد بستر تفریح و سرگرمی در جهت ارزش های اسلام و انقلاب در محله[۴]
  5. نیاز به مقابله با گسترش شادی های مبتذل در محله و ایجاد بستر و فضای شادی صحیح [۵]
  6. نیاز به توجه دادن به امیدآفرین بودن تفریحات در اجرای برنامه های تفریحی در محله[۶]
  7. نیاز ترویج شوخی های سنگین و مقابله با شیوع فرهنگ شوخی های سبک در میان مردم محله[۷]
  8. نیاز به ترویج سرگرمی های ورزشی در سبک زندگی تفریحی مردم محله [۸]
  9. نیاز به مطالبه گری در خصوص تاسیس مراکز تفریحی عمومی سالم در محله[۹]
  10. نیاز به فعالسازی حلقه های میانی با هدف ایجاد فرصت برای حضور مفید و مؤثر اعضای خانواده در کنار یکدیگر و استفاده مؤثر خانواده ها از اوقات فراغت به صورت جمعی[۱۰]

[۱] بیانات امام خامنه ای در دیدار گروه ورزش و سرگرمی صدا و سیما، ۱۳۷۱٫۱۰٫۰۱: راجع به موضوع تفریحات، چیزی که می‌توانم بگویم این است که موضوعی بسیار مهم و اساسی است. اگر چه در جامعه، خیلیها هستند که ممکن است آن را جدی نگیرند و فکر کنند که یک زندگی جامد و خشک و بی‌انعطاف و بی‌لبخند، می‌تواند زندگی موفقی باشد. اما چنین نیست. اگر در زندگی تفریح سالم نباشد؛ اگر آن لبخند طبیعی که ناشی از نشاط است بر لب انسان ننشیند، زندگی برخود انسان و بر معاشران او، جهنم خواهد شد. مادیات، مقدمه‌ی زندگی خوبند؛ و تفریح، عنصر اساسی زندگی خوب است.

بیانات امام خامنه ای در دیدار جوانان استان خراسان شمالی،  ۱۳۹۱٫۰۷٫۲۳:  اما بخش حقیقی، آن چیزهائی است که متن زندگی ما را تشکیل میدهد؛ که همان سبک زندگی است که عرض کردیم. این، بخش حقیقی و اصلی تمدن است؛ مثل مسئله ی خانواده، سبک ازدواج، نوع مسکن، نوع لباس، الگوی مصرف، نوع خوراک، نوع آشپزی، تفریحات، مسئله ی خط، مسئلهی زبان، مسئلهی کسب و کار، رفتار ما در محل کار، رفتار ما در دانشگاه، رفتار ما در مدرسه، رفتار ما در فعالیت سیاسی، رفتار ما در ورزش، رفتار ما در رسانه ای که در اختیار ماست، رفتار ما با پدر و مادر، رفتار ما با همسر، رفتار ما با فرزند، رفتار ما با رئیس، رفتار ما با مرئوس، رفتار ما با پلیس، رفتار ما با مأمور دولت، سفرهای ما، نظافت و طهارت ما، رفتار ما با دوست، رفتار ما با دشمن، رفتار ما با بیگانه؛ اینها آن بخشهای اصلی تمدن است، که متن زندگی انسان است.

[۲] بیانات‌ در دیدار جمعی از اعضای انجمن‌‌های اسلامی دانش‌آموزان، ۱۳۸۳٫۱۲٫۲۴: من با سرگرمی و تفریح و شادی جوانها خیلی موافقم؛ اما بعضی از سرگرمیها و تفریح‌های منحرف را دشمن به قصد غافل کردن ما و جوانان عمداً وارد جامعه‌ی ما میکند. این، مخصوص جامعه‌ی ما نیست؛ در خیلی جاهای دیگر هم این کار را میکنند. در یکی دو سال گذشته خبرهای متعددی داشتیم که در کشورهای مختلف آسیایی – مثل مالزی و چین و … – و حتّی کشورهای اروپایی، سی دی هایی که به صورت قاچاق وارد کشورشان شده بود و آنها برای جوانها گمراه‌کننده و مضر تشخیص داده بودند، جمع‌آوری و منهدم کردند. در واقع با این سی دی ها مثل مواد مخدر – که دوروبر اینها گشتن، برای جوانها گناه است – برخورد کردند. کسانی هم که این محصولات را قاچاق می کنند، غالباً صهیونیست‌های خبیث هستند؛ اینها عامل گمراهی و فساد جوانها در خیلی از کشورها، بخصوص در کشورهای اسلامی، و به‌طور ویژه در ایران هستند. چرا؟ چون از آینده‌ی ایران میترسند.

[۳] بیانات در مصاحبه صدا و سیما، در ششمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب، ۱۳۷۲٫۰۲٫۲۱:  کتابخوانی را باید جزو عادات خودمان قرار دهیم. به فرزندانمان هم از کودکی عادت بدهیم کتاب بخوانند؛ مثلاً وقتی می‌خواهند بخوابند، کتاب بخوانند. یا وقتی ایام فراغتی هست، روز جمعه‌ای هست که تفریح می‌کنند، حتماً بخشی از آن روز را به کتاب خواندن اختصاص دهند. در تابستان‌ها که نوجوانان و جوانان محصّل، تعطیل‌اند حتماً کتاب بخوانند. کتاب‌هایی را معیّن کنند، بخوانند و تمام کنند. افرادی که کار روزانه دارند مثلاً کارمند اداری، کارگر، کاسب و یا کشاورز هستند وقتی به خانه می‌آیند، بخشی از زمان را گرچه نیم‌ساعت برای کتاب خواندن بگذارند.

[۴] بیانات در دیدار اعضای گروه اجتماعی صدای جمهوری اسلامی ایران‌،  ۱۳۷۰٫۱۱٫۲۹: کل برنامه‌های شما بایستی در جهت این ارزشها باشد؛ یعنی مهمترین الزام و چارچوب و کمربندی که بایستی مجموعه‌ی برنامه‌ها را محصور کند و به این حرکت جهت بدهد، این است. باید نگاه کنید ببینید ارزشهای اسلام و انقلاب چیست؛ این ارزشها را به‌دست بیاورید؛ شوخی و خنده‌مان هم باید در این جهت باشد؛ سرگرمی و تفریحمان هم بایستی در این جهت باشد؛ کار روی افکار عمومی مردم همه باید در این جهت باشد. باید مراقب باشیم که اشتباه نکنیم.

[۵] بیانات در دیدار مسئولان سازمان صدا و سیما‌‌، ۱۳۸۳٫۰۹٫۱۱: مراقب باشید شادی در مردم با لودگی و ابتذال و بیبندوباری همراه نشود؛ از این طریق به مردم شادی داده نشود. همه‌جور میشود به مردم شادی داد؛ از نوع صحیح آن شادی داده شود. گاهی اوقات یک لطیفه یا یک تعبیرِ بجا مخاطب را شاد و خوشحال میکند؛ گاهی هم ممکن است یک آدم لوده با ده جور ادا درآوردن، نتواند آن‌طور شادی را ایجاد کند. شادی کردن و شادی دادن به مردم، به‌معنای لودگی نیست.

[۶] بیانات امام خامنه ای در دیدار گروه ورزش و سرگرمی صدا و سیما، ۱۳۷۱٫۱۰٫۰۱: شما باید با برنامه‌های تفریحی‌تان، امید ببخشید. اگر مجموعه‌ی کار شما، از اول تا آخر ناامید کننده باشد، از ارزش ساقط خواهد شد؛ یعنی همه‌ی آن چه که انجام شده، هیچ می‌شود. مثل این‌که شما با بهترین ابزارهای نقاشی، یک تابلو بد بکشید.

[۷] بیانات امام خامنه ای در دیدار گروه ورزش و سرگرمی صدا و سیما، ۱۳۷۱٫۱۰٫۰۱: یک نکته موضوع متانت است. یک برنامه‌ی شوخی و تفریح سبک، با یک شوخی و تفریح متین و سنگین فرق می‌کند. هر دو هم می‌تواند شوخی یا تفریح باشد. هر دو می‌تواند در درجات مختلفی از شوخی و تفریح و مزاح باشد. این‌طور نیست که یک تیپ متین، حتماً مایه‌ی تفریحی و شوخی کمتری داشته باشد، یا یک تیپ سبک، حتماً مایه‌ی تفریحی و شوخی بیشتری داشته باشد؛ نه. مواظب باشید در برنامه‌های تفریحی، کارهای سبک، انجام نگیرد.

[۸] گفت و شنود رهبر انقلاب اسلامی با گروهی از نوجوانان و جوانان،‌ ۱۳۷۶٫۱۱٫۱۴: البته من از آن وقت، ورزش می‌کردم؛ الان هم ورزش می‌کنم. متٱسفانه می‌بینم جوان‌های ما در ورزش، ‌سستی می‌کنند؛ که این خیلی خطاست. آن وقت ما کوه می‌رفتیم، پیاده‌روی‌های طولانی می‌کردیم. من با ‌دوستان خودم، چندبار از کوه‌های اطراف مشهد، همین‌طور کوه به کوه، روستا به روستا، چند شبانه روز حرکت ‌کردیم و راه رفتیم.‌از این گونه ورزش‌ها داشتیم. البته این‌ها تفریح‌های سرگرم کننده‌ای بود که خارج از محیط شهر محسوب ‌می‌شد.‌

[۹] گفت و شنود رهبر انقلاب اسلامی با گروهی از نوجوانان و جوانان،‌ ۱۳۷۶٫۱۱٫۱۴: ما متٱسفانه سرگرمی‌های خیلی کمی داشتیم؛ این طور سرگرمی‌ها آن وقت نبود، البته پارک بود، ولی کم و ‌خیلی محدود، مثلاً در مشهد فقط یک پارک در داخل شهر بود و محیط‌هایش، محیط‌های خیلی بدی بود. ما هم ‌خانواده‌هایی بودیم که پدر و مادرها مقیّد بودند، اصلا نمی‌توانستیم برویم. برای مثال ما در دوره‌ی جوانی، امکان ‌این‌که بتوانیم از این مرکز عمومی تفریحی استفاده کنیم، وجود نداشت؛ بخاطر این که این مراکز، مراکز خوبی ‌نبود، غالباً مراکز آلوده‌ای بود.‌

[۱۰] سیاست‌های کلی «خانواده»، بند ۵: تحکیم خانواده و ارتقاء سرمایه اجتماعی آن بر پایه رضایت و انصاف، خدمت و احترام و مودّت و رحمت با تأکید بر: …

– ایجاد فرصت برای حضور مفید و مؤثر اعضای خانواده در کنار یکدیگر و استفاده مؤثر خانواده از اوقات فراغت به صورت جمعی

لینک کپی شد!