امام و اهالی محله روستای شورکی توجه ویژهای به ترویج فرهنگ قرآنی دارند، تا جایی که مهمترین برنامه شبنشینیهایشان به تلاوت قرآن اختصاص دارد.
به گزارش خبرنگار روابط عمومی بنیاد هدایت، حجت الاسلام عبدالمهدی بحرانی، از سال ۹۸ به عنوان امام محله با اجرا و مدیریت برنامههای قرآنی و فرهنگی مسجد در جامع صاحب الزمان(عج) روستای شورکی شهرستان تنگستان در تلاش است تا نه تنها روح قدسی قرآن را به خانههای اهالی ببرد، بلکه درک عمیقتری از مفاهیم اجتماعی را نیز در دل آنان نهادینه کند.
هر روز در مسجد، برنامه قرائت و روخوانی قرآن دارند و در آن کلاسهای تفسیر تیز با مفاهیم و آموزههای عمیق قرآن آشنا میشود. حتی یکی از برنامههای اصلی شب نشینی در منازل اهالی محله نیز به خواندن قرآن و حدیث کساء میگذرد؛ این جلسات موجب شد افرادی که کمتر به مسجد مراجعه میکنند، نیز از سفره معارف قرآنی خوشه بچینند و کم کم اهل مسجد شوند.
حجت الاسلام بحرانی در رسیدگی به مسائل اجتماعی و خانوادگی نیز نقش فعالی دارد؛ بارها با مشاورههایی که ارائه کرده اختلافات میان زوجین را برطرف کرده است. برخی خصومتهایی که دو یا سه سال بهطول انجامید، نیز در آخر با پیگیری مستمر او حل و فصل شد.
هیأت جوانان امام سجاد علیه السلام، مسجد نیز برنامههای متنوعی در مناسبتهای مختلف اجرا میکند؛ از کرسیهای آزاد اندیشی تا جلسات موالید و شهادت اهل بیت علیهم السلام. هیأت بانوان نیز به صورت مجزا فعال دارد و غالبا واعظ و ذاکر این جلسات نیز حاج آقای بحرانی است؛ او همچنین، با مطرح کردن مباحثی درباره جمعیت و فرزندآوری، سعی در افزایش آگاهی جامعه در زمینه تحدید نسل دارد.
حجت الاسلام بحرانی با تهیه وسایل بازی و ورزش مانند فوتبال دستی و پینگپنگ، فضای مفرح و با نشاطی را برای نوجوانان و جوانان در مسجد فراهم کرد. کلاسهای ورزشی و فعالیتهای هنری مسجد نیز انگیزه مضاعفی را برای حضور و فعالیت این گروه سنی، ایجاد کرده است.
راهاندازی کافه شهدا در حیاط مسجد در ایام دوران کرونا، یکی از ابتکاراتی بود که در آن زمانی که سایه سنگین افسردگی و محدودیتهای ارتباطات اجتماعی به شدت حس میشد، فضایی برای تفریح سالم و معنوی را فراهم کرد؛ این محیط شاداب و پذیرایی گرم از اهالی محله، کمی از بار مشکلات و تنهاییهای آن دوران را کاسته بود.
حجت الاسلام بحرانی بر گسترش جلسات خانگی و اجرای برنامههای فرهنگی در محلهها تأکید دارد. او بر این باور است که تبلیغ دین، باید به کوچهها و پسکوچهها برد و برنامههایی در معابر عمومی اجرا کرد و تنها در چهاردیواری مسجد محصور نبود.