آیت الله سید ابوالحسن مهدوی در سال ۱۳۴۱ هجری شمسی در شهر مقدس نجف، و در خانواده‌ای از تبار علم و تقوی و پارسایی دیده به جهان گشود. وی درسن چهارده سالگی وارد حوزۀ علمیه شد و در راه تحصیل علوم حوزوی و معارف اسلامی از هیچ تلاشی فروگذار نکرد و از همان ابتدا به تدریس دروس مختلف حوزوی اهتمام ورزیده و شاگردان زیادی را تربیت کرده است.
در این بین از رسالت مهم روحانیت، یعنی تبلیغ دین نیز غفلت نورزیده و از همان سال‌های اول طلبگی در دهه‌های تبلیغی، به این مهم همت گماشته است.
بعد از اتمام دروس سطح، ازمحضر بزرگانی همچون مرحوم آیت الله صافی رحمه‌الله و مرحوم آیت الله صادقی رحمه‌الله و حضرت آیت الله العظمی مظاهری دام‌عزه در سطح خارج فقه و اصول توشه برداشت. بالاخره پس از جدیت فراوان در تحصیل علم و موفقیت‌های چشمگیر، بر کرسی تدریس خارج فقه و اصول نشسته و هر روز شاگردان زیادی را بهرمند می‌سازد. اهتمام به تفسیر قرآن نیز از دیگر برنامه‌های منظم ایشان است؛ به طوریکه هفته‌ای سه روز به بیان تفسیر قرآن می‌پردازد.
در کنار تلاش‌های علمی در سطوح عالی حوزه، از کارهای اجتماعی نیز فاصله نگرفته و تصدی‌گری در جایگاه‌هایی را که لازم می‌دانسته پذیرفته است.
برخی از مسئولیت‌های ایشان بدین شرح است:
نمایندۀ مردم اصفهان در مجلس خبرگان رهبری، امام جمعۀ موقت اصفهان، و در نهایت مسئول دفتر نماینگی ولی فقیه در جمعیت هلال احمر استان اصفهان.