سخنرانی حجت الاسلام علیرضا پناهیان با موضوع “جهاد تبیین و ضرورت اصلاح برداشت های ناروا از دین”، سال ۱۴۰۱
خلاصه ای از جلسه سوم: ما در شرایطی از برداشت های ناروا از دین صحبت میکنیم که تصورمان این است که امروزه برداشت های ناروا از دین در جامعه ما خیلی زیاد است و همین خود موجب سوء تفاهم های فراوان شده است، حتی اساس دسته بندی های سیاسی ناشی از همین برداشت های نادرست از همین دین است و گاهی افراد عامدانه یا جاهلانه این برداشت های نادرست را رواج می دهند. وقتی که تلقی از دین، تلقی نادرستی باشد سبب ایجاد دو دستگی در جوامع میشود. تعابیری که در دین ما هست، دانشی ترین تعابیر است اما ما به اشتباه اینها را ارزشی تلقی کردیم. اما در غرب دینشان مطابق با دانش شان نیست. ایمان در فارسی به معنای امنیت یافتن است. ایمان محصول علم است و نمیتوان محصول علم را در کنار ایمان قرار داد. انسان هم باید اخلاق و تعهد داشته باشد و هم باید دانش داشته باشد. وقتی که کلمات نادرست معنا شدند دیگر نمی توان با یکدیگر صحبت کرد. تقوا در دینداری فردی موجب غرور دینداران می شود و موجب فرار بی دینان میشود. خیلی از افراد بی دین انسانهای واقعگرایی هستند و تصمیم واقعیت ها می شوند. همه حرف اولیای خدا این بود که ما مضطر از دین هستیم، یعنی دین نیاز ضروری ماست ولی ما با تعابیر غلط اضطرار دین را از بین بردیم. دین از واقعیت فاصله گرفت، به واسطه چند مفهومی که در دین برجسته شد. این برداشت های نادرستی که از دین صورت گرفته است حتی دینداری فردی را هم مختل می کند نه فقط دینداری اجتماعی را. از دیگر عوامل برداشت های نادرست از دین تداخل بیجای فرهنگی است. مثل تقلید کورکورانه از دیگر فرهنگها. نکته بعدی، عدم جامعیت است، هر کسی در تاریکی قسمتی از فیل را لمس می کند و با توجه به برداشت خود سخن میگوید و این برداشتها نادرست است. عوامل بسیاری در برداشت ناروای ما از دین تاثیر گذار هستند و این ها جدید نیستند بلکه در همه دورانها بوده است.