زندگی طلبگی معمولا با خدمت به مردم گره خورده است و زندگی حجت الاسلام علیرضا سراجی هم مستثنی از این قاعده نبوده است. از همان روزهای آغازین آشنایی او با همسرش، قول و قرار خدمت به محرومان میان آنها شکل گرفت؛ قولی که تاکنون و با وجود دو فرزند کوچک همچنان به آن پای بند هستند تا حدی که سختی زندگی در مناطق محروم و صعب العبور را به جان میخرند و مدتی کپرنشینی را نیز تجربه میکنند تا بتوانند با بودن در کنار محرومان، حال خوب را به آنان هدیه کنند و گره از مشکلاتشان بگشایند و حالا به حدی شیفته میهمان نوازی اهالی کپرنشین روستای مارز شدهاند که هرگاه در پستی و بلندیهای زندگی آرامش را گم میکنند با حضور در روستای مارز و گذراندن اوقات خود با مردمان این روستا، آرامش را در میان اهالی خونگرم این منطقه میجویند.
به گزارش خبرنگار مرکز رسانه بنیاد هدایت، حجت الاسلام علیرضا سراجی طلبهای از خطه کرمان و از راهیاران بنیاد هدایت در این استان است که بلافاصله پس از ورود خود به دنیای طلبگی با دستان خالی و به صورت خودجوش به سرکشی از مناطق محروم اقدام میکند و در این راستا به مناطق صعب العبور بسیاری در استان خود سفر میکند که برای رسیدن به برخی از این روستاهای محروم ناچار بود ساعتها پیاده روی کند، این سفرها موجب میشود محرومیت چنین مناطقی را برای نخستین بار از نزدیک ببیند که به قول خودش میزان محرومیت در برخی از این مناطق به حدی بود که در کلام نمیگنجد.
این طلبه دلسوز در خصوص علت این سرکشیها میگوید: شاید نتوانم کار خاصی برای رفع محرومیت این مناطق انجام دهم، اما کمترین اثر این سرکشیها این است که مایه دلگرمی اهالی میشود و حال خوب را به آنها تزریق میکند؛ بنابراین همواره سعیام بر این بوده در فرصتهایی که وقتم آزاد است به چنین مناطقی بروم.
تشکیل گروه جهادی ندای عدالت
رویارویی با همین محرومیتها بود که موجب تصمیم او برای تشکیل گروه جهادی ندای عدالت شد؛ گروهی که در سال ۹۴ تأسیس شد و همچنان نیز فعال است و فعالیتهای بسیاری در جهت محرومیت زدایی انجام میدهد.
تجربه زندگی در شرایط سخت به عشق خدمت به مردم
حاج آقا سراجی همچنین حدود دو سال به عنوان معاون فرهنگی بنیاد علوی در شهرستان قلعه گنج فعالیت داشت و در جهت زدودن غبار محرومیت از چهره این شهرستان و روستاهای اطراف آن به فعالیت میپرداخت.
فعالیت در این منطقه محروم، خاطرات جالب و لذتهای وافری برای او و خانوادهاش به همراه داشته که آشنایی با افرادی ماهر در حوزه هنر و رسانه و فعالیتهای جهادی را از مهمترین دستاوردهای فعالیت خود در این منطقه میداند و میگوید: بهترین رفقایم را در هنگام حضور در این شهرستان پیدا کردم و فعالیت در این منطقه به حدی برایم لذتبخش بود که اکنون نیز هرگاه احساس دلتنگی میکنم به روستای کپرنشین مارز واقع در قلعه گنج میروم و یک شب را در کپر میگذرانم.
بیشتر بخوانید: شوخی شوخی وارد حوزه شد اما با جدّیت کار را ادامه داد
به گفته حجت الاسلام سراجی روستای مارز منطقهایست که علی رغم اینکه مردمان میهماننوازی دارد، اما شرایط دشواری دارد مثلا اینکه بانوان برای ظرف شستن و دسترسی به آب باید حداقل یک کیلومتر پیاده روی کنند و نانوایی ندارد و بانوان خودشان نان مورد نیازشان را میپزند.
این طلبه جوان البته از وجود استعدادهای با ارزش در این مناطق محروم خبر میدهد و میگوید: این منطقه استعدادهای فراوانی دارد که واقعا دوست داشتم مدتی آنجا زندگی و به اهالی آن خدمت کنم و در زمانیکه در قلعه گنج بودم گاهی به عشق مردم مارز به همراه همسر و دو فرزند کوچکم به آنجا میرفتیم و مسیر صعب العبور و کوهستانی را با موتور طی میکردیم حتی یادم هست یک شب بین مسیر موتورمان خراب شد و مدام ترس حمله حیوانات وحشی را داشتیم چون در آن منطقه حیوانهای وحشی زیادی وجود دارد که صدایشان به ما نزدیک و نزدیک تر میشد تا اینکه با عنایت خداوند و قرائت آیت الکرسی فردی از اهالی آنجا از این منطقه عبور میکرد که به کمک ما آمد و ما را از این شرایط نجات داد.
عشق خدمت به محرومان به حدی در وجودش شعله گرفت که منزلی را در روستای محروم و کپرنشین مارز اجاره کرد و به همراه خانوادهاش آخر هفتههای خود را در آنجا میگذراند و به فعالیت میپرداخت.
حاج آقا سراجی علاوه بر فعالیت خودش در این منطقه سعی کرده مسئولان را نیز به این روستای کپرنشین ببرد تا ظرفیتها و محرومیتهای این منطقه را ببینند و همین اقدام موجب شده اکنون اتفاقات خوبی برای اهالی این منطقه در حال رقم خوردن باشد.
این طلبه فعال مدتی است که به خاطر شرایط کاری در بنیاد هدایت از شهرستان قلعه گنج به مکان دیگری منتقل شده اما به شدت علاقهمند به بازگشت به این منطقه و فعالیت در آن است.
البته یکی از مهمترین علل موفقیت حاج آقا سراجی برای رسیدگی به محرومان چنین مناطقی همراهی همسرش است که همواره برای تبلیغ پیش قدم بوده است، حجت الاسلام سراجی در این باره میگوید: روز خواستگاری اولین سؤال از همسرم این بود که «اگر روزی مجبور شوم برای فعالیت در مناطق محروم زندگی کنم، مخالفتی ندارید؟» و او در پاسخ گفت که «با عشق همراهیت میکنم». و واقعا در طول زندگی این را ثابت کرده است. ما به مناطق صعب العبور و محرومی میرویم مناطقی که برای خوردن یک لیوان آب ساده باید تا لب رودخانه رفت و با این وجود همسرم بدون هیچ گلایهای همواره همراهیام کرده است.
انجام اقدامات ثمربخش بر اساس اولویت مناطق
وجه تمایز اقدامات این روحانی جهادی در این منطقه با دیگر مناطق انجام کار به صورت تخصصی بوده است که در این باره میگوید: در قلعه گنج سعی کردیم به صورت تخصصی به انجام کارهای مختلف وارد شویم و کارها را به صورت اصولی انجام دهیم در این مسیر با بنیاد خاتم الاوصیاء آشنا شدیم و با آنها کار میکردیم که روش حل مسئله را به ما آموختند که طبق اولویت منطقه به فعالیت بپردازیم تا فعالیتها هدفمند و مثمر ثمر باشد.
بنابراین قبل از اقدام به هرکاری، سیر اجرایی برنامهها را مشخص میکردیم تا نتایج بهتری را دریافت کنیم که این کار در قلعه گنج انجام شد و ظرفیتها و پیشینه و وضعیت فعلی آنجا بررسی شد و برای شناسایی چالشها و ظرفیتها به تک تک روستاها حداقل سه بار سرکشی شد و در نهایت این اطلاعات تجمیع شدند و سندی تحت عنوان «سند پیشرفت فرهنگی شهرستان قلعه گنج» طراحی کردیم.
شناسایی و به کارگیری ظرفیتهای انسانی مناطق محروم
وی یکی از سرمایههای قلعه گنج را وجود افراد هنرمند و استعدادهای مختلف در آن میداند؛ به همین دلیل در حیطه آموزش دانش آموزان ورود کرده و به استعدادیابی آنان پرداخته است.
تشکیل گروه سرود نوجوانان و برگزاری دورههای متعدد رسانهای برای آنان نیز از دیگر اقدامات او در این منطقه بوده تا ثابت کند اهالی این منطقه محروم نیستند، بلکه مظلوماند و ظرفیتها و استعدادهای عظیم آنان شناسایی نشده است.
مهمترین تلاش حاج آقا سراجی استفاده از ظرفیتهای منطقه برای انجام کارهای مختلف همچون تولید سرود و مستند بوده اما برای موفقیت موفقیت در کار از افراد توانمند در این حوزه که در سطح کشور فعالیت دارند نیز به عنوان مشاور استفاده کرده است.
حاصل تلاشهای او ساخت سرودی در فضای کپری است که این سرود در سطح شهرستان و کشور پخش شده و بازتابهای خوبی را به همراه داشته که علاوه بر این، اینکار موجب هویت بخشی به دانش آموزان منطقه شد.
رفقای نابی را که در حین انجام کارهای جهادی از دست دادم
حجت الاسلام سراجی وقتی وارد حوزه علمیه شد، رفاقتی میان او و یکی از طلبههایی که شبیه ترین فرد به خودش بود شکل میگیرد، چهره و اخلاق و رفتار آنان به حدی به هم شبیه بود که گاهی سایرین آنان را باهم اشتباه میگرفتند، حتی دغدغههایشان هم یکی بود، عشق خدمترسانی به مردم در وجود هر دو ریشه دوانده بود و شاید همین مسئله مهمترین نقطه وصل آنان به هم بود.
حاج آقا سراجی وقتی برای خدمت رسانی وارد قلعه گنج شد از رفیق خود حجت الاسلام سالاری درخواست کرد برای کارهایی که در مسیر محرومیت زدایی، تعالی و شبکه سازی در قلعه گنج انجام میدهند با او همراه شود.
بیشتر بخوانید: تهدیدها و تخریبها او را مصممتر کرد
در یکی از روزهایی که آنان در تدارک برگزاری جشنی در یکی از روستاهای قلعه گنج بودند و از هنرمندان شهرستان نیز درخواست کرده بودند که در این مراسم با آنان همراه شوند، حاج آقا سالاری برای آوردن شن، سوار بر تراکتور شد و به پایین روستا رفت که در حین مسیر تراکتور چپ میکند و این جهادگر در مسیر خدمترسانی به مردم به دیار حق میشتابد.
حاج آقا سراجی تاکنون دو تن از رفقایش به نامهای حاج آقا سالاری و عقیل نظری را در مسیر انجام کارهای جهادی از دست داده اما تلاش کرده دست از اقدامات جهادی نکشد تا ادامه دهنده راه این دوستان با اخلاص خود باشد.
این مطلب ادامه دارد…
در دیگر رسانهها ببینید: